بانک مقالات رشته کودکان استثنایی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي ساختار عاملي پرسشنامه خودسنجي (YSR) با استفاده از رويكرد تحليل عاملي تاييدي به اجرا درآمد.
روش: در اين مطالعه از بخشي از داده هاي پژوهش مينايي (1384)، استفاده شد كه شامل 465 دانش آموز پسر و 421 دانش آموز دختر مدارس ابتدايي، راهنمايي و متوسطه شهر تهران است كه با استفاده از روش نمونه گيري طبقه اي چند مرحله اي انتخاب شده اند. براي برآورد پارامترها و برازش مدل از تابع كمترين مجذورات وزن دار استــفـاده شد. جــهـت ارزيــابـي كــفـايـت بـرازش مـدل از شاخص ريشه دوم برآورد واريانس خطاي تقريب، شاخص برازش تطبيقي، ريشه دوم ميـانگيـن مجـذورات پــس مـانـده هـاي استـانـدارد شده، شاخص تاكر – لويز، شـاخـص خـوبـي برازندگي و شاخص تعديل يافته خوبي برازندگي استفاده شد.
يافته ها: نتايج نشان داد كه مدل 8 سندرمي همبسته آخنباخ از برازش خوبي با داده ها برخوردار است. اين يافته شاهد ديگري در زمينه روايي سازه دروني پرسشنامه خودسنجي فراهم آورد. علاوه بر اين، نتايج نشان داد كه سندرمهاي پرسشنامه مورد بحث همپوشي كامل با همديگر ندارند. اين مطلب حاكي از آن است كه سندرمها واجد روايي تشخيصي هستند.
نتيجه گيري: نتايج نشان داد که مدل 8 سندرمي آخنباخ از برازش خوبي با داده ها برخوردار است.

 نسخه قابل چاپ