بانک مقالات رشته کودکان استثنایی

هدف: پژوهش حاضر، با هدف جمع آوري اطلاعات و ارزيابي ميزان شاخص بهداشتي DMFT و وضعيت دهان و دندان در بيماران مبتلا به نشانگان داون انجام شد.
روش: براي انجام اين پژوهش، با مراجعه به مراکز نگهداري کودکان عقب مانده و همچنين مدارس استثنايي همدان، همه مبتلايان به نشانگان دوان ثبت و ارزيابي شدند و طبق روش استاندارد، DMFT, WHO کودکان بررسي و در فرمهاي مخصوص ثبت شد؛ همچنين از طريق پروب کردن هر دندان CPITN فرد ارزيابي شد.
يافته ها: در اين پژوهش 18 فرد مونث (48.6%) و 19 فرد مذکر (51.4%) مبتلا به نشانگان داون بررسي شدند. 62% گروه مورد پژوهش 12-9 ساله و 38% آنها 17-13 ساله بودند. در مجموع 73% نمونه ها داراي CPITN برابر 1 و 27% داراي CPITN برابر 2 بودند. در ميان افراد مونث 72% داراي CPITN برابر 1 و 28% داراي CPITN برابر 2 و در افراد مذکر 74% داراي CPITN برابر 1 و 26% داراي CPITN باربر 2 بودند. ميزان DMFT در افراد مونث و مذکر به ترتيب 6.7 و 6.1 بود. ميانگين DMFT بيماران به دست آمده اين پژوهش 6.4 است.
نتيجه گيري: براساس يافته هاي پژوهش حاضر درصد بالايي از کودکان مبتلا به نشانگان داون همدان، ضايعات پوسيدگي و مشکلات دهان و دندان داشتند؛ لذا نيازمند درمانهاي دندان پزشکي، آموزش دقيق و مکرر دها و دندان و کنترلهاي دوره اي هستند. همچنين فراهم آوردن امکانات مالي و تجهيزات لازم براي اين برنامه ها ضروري به نظر مي رسد.

 نسخه قابل چاپ