بانک مقالات رشته کودکان استثنایی

هدف: تحقيق حاضر به منظور مقايسه برخي مولفه هاي حافظه دانش آموزان نابينا و بينا انجام شده است.
روش: جامعه آماري اين پژوهش همه دانش آموزان نابينا و همچنين دانش آموزان بيناي 20-16 ساله مشغول به تحصيل در دبيرستان هاي استان اردبيل در سال تحصيلي 86-85 بوده است. 15 نفر از دانش آموزان نابيناي پسر در گروه اصلي و 15 نفر از دانش آموزان بينا نيز در گروه مقايسه قرار گرفتند و با روش نمونه گيري تصادفي ساده انتخاب و چهار خرده آزمون کنترل ذهني، حافظه منطقي، تکرار و به جلو و معکوس و تداعي کلمات مقياس حافظه و کسلر به صورت انفرادي و در محل آموزشگاه بر روي آنها اجرا شد.
يافته ها: نتايج تحليل واريانس چند متغيري (MANOVA) نشان داد که افراد نابينا در خرده آزمون هاي کنترل ذهني، حافظه منطقي و تداعي کلمات، عملکرد بهتري نسبت به گروه بينا دارند. ولي در خرده آزمون تکرار رو به جلو و معکوس هيچ تفاوت معني داري بين اين دو گروه مشاهده نشد.
نتيجه گيري: در مجموع يافته ها نشان دادند که افراد نابينا در مقايسه با افراد بينا، در تکاليفي که مستلزم مهارت هاي گوش دادن و تمرکز توجه است و به مقدار بيشتري به مهارت هاي اکتسابي نياز دارد، توانايي زيادي نشان مي دهند ولي توانايي هاي ذاتي مانند فراخناي حافظه کوتاه مدت اين افراد، همانند افراد بيناست.

 نسخه قابل چاپ