بانک مقالات رشته کودکان استثنایی

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي تاثير برنامه آماده سازي بر ميزان پذيرش دانش آموزان عادي مدارس فراگير و عادي نسبت به کودکان واجد اختلال حسي حرکتي صورت گرفته است.
روش: با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي، از جامعه آماري دانش آموزان عادي پايه هاي تحصيلي سوم تا پنجم ابتدايي در مدارس فراگير و عادي در سال تحصيلي 85-84 نمونه اي به حجم 435 نفر انتخاب شدند و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه قرار گرفتند. با استفاده از پرسشنامه مقياس پذيرش ولتز (1980) نگرش افراد هر دو گروه قبل و بعد از اجراي برنامه آماده سازي مورد ارزيابي و مقايسه قرار گرفت. يافته هاي حاصل، با استفاده از آزمون آماري t مستقل و تحليل واريانس دو راهه تجزيه و تحليل شدند.
يافته ها: نتايج بيانگر آن بود که ميزان پذيرش دانش آموزان گروه آزمايش در مدارس فراگير و عادي پس از شرکت در برنامه آماده سازي، در مقايسه با گروه گواه به طور معنادار افزايش يافته است. همچنين نتايج بيانگر آن است که بين ميانگين ميزان پذيرش دانش آموزان گروه آزمايش با توجه به نوع مدرسه فراگير و عادي تفاوت معنادار وجود ندارد. در نهايت اثر متقابل گروه آزمايش و نوع مدرسه بر ميزان پذيرش دانش آموزان معنادار نيست.
نتيجه گيري: شرکت دانش آموزان گروه آزمايش در برنامه هاي آماه سازي ميزان پذيرش آنها را نسبت به دانش آموزان داراي اختلال حسي- حرکتي در مقايسه با گروه گواه افزايش داده است.

 نسخه قابل چاپ