بانک مقالات رشته کودکان استثنایی

هدف: هدف از اين پژوهش بررسي الگوي گرفتن قلم در دانش آموزان کم توان ذهني و رابطه آن با برخي عوامل مهم است.
روش: در اين پژوهش که از نوع مطالعات همبستگي است 157 دانش آموز در پايه هاي اول تا پنجم مدارس استثنايي دخترانه و پسرانه شهرري در سال تحصيلي 85-1384 مورد بررسي قرار گرفته و پس از کنار گذاشتن دانش آموزاني که متغيرهاي کنترل (مشکلات آناتوميکي، نورولوژيکي، ارتوپدي، عيوب بينايي که با عينک قابل اصلاح نباشند، عيوب شنوايي که با سمعک قابل اصلاح نباشند، رشدي و رفتاري) در آنان مشاهده شده بود، 126 کم توان ذهني آموزش پذير (53 دختر و 73 پسر) در دامنه سني 9 تا 19 سال در تحقيق شرکت کردند و چک ليست دست نويسي محقق ساخته براي آنان اجرا شد.
يافته ها: آزمون همبستگي نشان داد كه الگوي گرفتن قلم با دست نويسي (p<0.0001, r=0.381) رابطه مثبت معنادار دارد. رابطه معناداري بين الگوي گرفتن قلم و سرعت دست نويسي اين دانش آموزان وجود ندارد. الگوي گرفتن قلم بين دانش آموزان راست دست و چپ دست، بين دختران و پسران، بين دانش آموزان داراي نشانگان داون و بدون اين نشانگان، تفاوت معنا دار ندارد.
نتيجه گيري: با توجه به وجود رابطه بين دست نويسي و الگوي گرفتن قلم، احتمالا يکي از راههاي بهبود دست نويسي دانش آموزان کم توان ذهني تسهيل الگوي گرفتن قلم صحيح است.

 نسخه قابل چاپ