بانک مقالات رشته کودکان استثنایی

هدف: اين پژوهش به منظور بررسي ميزان شيوع اختلالهاي رفتاري در دانش آموزان دوره ابتدايي استان فارس انجام شده است.
روش: اين تحقيق بر روي نمونه اي به حجم 1445 نفر صورت گرفت. از اين تعداد 749 نفر دانش آموز پسر، 696 نفر دانش آموز دختر، 613 دانش آموز روستايي و 832 دانش آموز شهري بودند که به روش طبقه اي و خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شدند.از پرسشنامه علايم مرضي کودکان (CSI-4) به منظور شناسايي اختلالهاي رفتاري در دانش آموزان و نيز يک پرسشنامه عوامل جمعيت شناختي استفاده شد. براي توصيف داده ها از روشهاي آمار توصيفي مانند فراواني و درصد و براي پاسخ گويي به سوالات و فرضيات پژوهش از آزمون خي دو استفاده شد.
يافته ها: نتايج پژوهش نشان داد که 22.4 درصد دانش آموزان مبتلا به اختلالهاي رفتاري هستند. ميزان شيوع اختلالهاي رفتاري در دانش آموزان پسر بيشتر از دانش آموزان دختر و در دانش آموزان شهري بيشتر از دانش آموزان روستايي بود. علاوه بر اين، ميزان شيوع اختلالهاي رفتاري در دانش آموزان پايه سوم بيشترين و در دانش آموزان پايه پنجم کمترين بود. در اين پژوهش مشخص شد که رابطه معناداري ميان اختلالهاي رفتاري و جنسيت، شهري و روستايي بودن، تحصيلات مادر و شغل پدر وجود دارد. قابل ذکر است که در اين مطالعه بين تحصيلات پدر،شغل مادر،فوت والدين وطلاق والدين با اختلالهاي رفتاري رابطه معناداري به دست نيامد.
نتيجه گيري: شيوع اختلالهاي رفتاري در بين کودکان و نوجوانان نسبتا بالاست و از آنجايي که اختلالهاي رفتاري بر عملکرد تحصيلي، اجتماعي و حرفه اي کودکان و نوجوانان به طور چشمگيري تاثير منفي مي گذارد و احتمال ابتلا به بيماريهاي رواني در دوره بزرگسالي را افزايش مي دهند؛ بنابراين، ضروري است که مسوولين و دست اندرکاران امر تعليم و تربيت مساله اختلالهاي رفتاري کودکان را مورد توجه ويژه قرار دهند.

 نسخه قابل چاپ