بانک مقالات رشته کودکان استثنایی

هدف: پژوهش حاضر به منظور بررسي اثربخشي آموزش شيوه حل مساله گروهي بر مهارتهاي اجتماعي دانش آموزان با آسيب بينايي انجام شده است.
روش: اين پژوهش به شيوه نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون - پس آزمون با گروه كنترل اجرا شد. جامعه مورد مطالعه را همه دانش آموزان دختر و پسر با آسيب بينايي مقطع راهنمايي مركز ابابصير اصفهان در سال تحصيلي 1387-1386 تشكيل مي داد. نمونه پژوهش 20 نفر از دانش آموزان با آسيب بينايي اين مركز بودند كه به شيوه تصادفي انتخاب شدند و به صورت تصادفي به دو گروه آزمايش و دو گروه كنترل تقسيم شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات پرسشنامه حل مساله هپنر و فرم معلم پرسشنامه مهارتهاي اجتماعي گرشام و اليوت بود. از هر دو گروه، پيش آزمون و پس آزمون به عمل آمد و گروههاي آزمايش در هشت جلسه 45 دقيقه اي تحت آموزش حل مساله قرار گرفتند. داده ها با استفاده از تحليل كواريانس تحليل شد.
يافته ها: نتايج اين پژوهش نشان داد كه آموزش شيوه حل مساله گروهي،مهارتهاي اجتماعي دانش آموزان با آسيب بينايي را به طور معناداري افزايش مي دهد (p=0.0001) و باعث كاهش مشكلات رفتاري برون زاد مي شود (p=0.0001) و اين آثار تا يك ماه پس از جلسات آموزشي تداوم داشته است (p=0.0001).
نتيجه گيري: از يافته هاي به دست آمده مي توان نتيجه گرفت كه شركت دانش آموزان با آسيب بينايي در جلسات آموزشي حل مساله، ميزان مهارتهاي اجتماعي آنان را افزايش و مشكلات رفتاري آنان را كاهش مي دهد .

 نسخه قابل چاپ