بانک مقالات رشته کودکان استثنایی

هدف: پژوهش حاضر با هدف مطالعه وضعيت پيشرفت تحصيلي و رفتاري دانش آموزان پسر کم شنواي مدارس استثنايي و مدارس تلفيقي استان قم انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع علي – مقايسه اي است. جامعه آماري تحقيق 151 نفر از والدين و معلمان دانش آموز پسر کم شنواي مدارس استثنايي و تلفيقي استان قم بود. با توجه اهداف تحقيق 120 نفر به طور تصادفي و در دسترس به عنوان نمونه تحقيق انتخاب شدند. ابزار جمع آوري اطلاعات پرسشنامه دموگرافيک، پرسشنامه ارزيابي و رفتاري راتر و آزمون ماتريس پيش رونده بود. پرسشنامه آزمون ماتريس پيش رونده به منظور تعيين بهره هوشي دانش آموزان و پرسشنامه هاي دموگرافيک و ارزيابي رفتار راتر A و B  به ترتيب به منظور تعيين ميزان پيشرفت تحصيلي و نحوه رفتار دانش آموزان در بين معلمين و والدين دانش آموزان توزيع شد تا اطلاعات مورد نياز از اين طريق به دست آيد. اطلاعات جمع آوري شده با بهره گيري از روشهاي آماري همبستگي و T استودنت تجزيه و تحليل شد. يافته ها: نتايج تحقيق مبين اين است که بين نمرات دانش آموزان استثنايي و تلفيقي در حد از نظر آماري تفاوت معناداري وجود ندارد. اما ميزان افسردگي و رفتار ضداجتماعي آنها در حد تفاوت آماري معناداري وجود دارد. نتيجه گيري: دانش آموزاني که در مدارس استثنايي مشغول به تحصيل بودند، در مقايسه با دانش آموزاني که در مدارس تلفيقي تحصيل مي کردند، داراي افسردگي کمتر و رفتار ضد اجتماعي بيشتر هستند.

 نسخه قابل چاپ