بانک مقالات رشته کودکان استثنایی

هدف: هدف از اين پژوهش بررسي تاثير فعاليتهاي موسيقايي بر حافظه کوتاه مدت دانش آموزان کم توان ذهني است. روش: در اين پژوهش که از نوع مطالعات آزمايشي و طرح پژوهشي پيش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل است، 26 دانش آموز دختر کم توان ذهني با دامنه سني 12 تا 19 سال و ميانگين 65/14 و انحراف استاندارد 67/1 که در سال تحصيلي 86-1385 در پايه هاي چهارم و پنجم مرکز آموزشي دانش شهرري مشغول به تحصيل بودند، به تصادف به دو گروه مساوي تقسيم شدند وسپس با انتساب تصادفي، مداخله فعاليتهاي موسيقايي (شامل موسيقي و اجراي حرکات موزون) در گروه آزمايش به مدت 15 هفته و هر هفته دو جلسه اجرا شد. در اين مدت گروه کنترل تحت تمرينات موسيقي يا ورزشي قرار نداشتند و فقط برنامه درسي معمولي را دريافت کردند. براي هر دو گروه قبل و بعد از اجراي مداخلات خرده آزمون ارقام وکسلر براي سنجش حافظه کوتاه مدت اجرا شد. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از آزمون پارامتري t براي مقايسه تفاوت هاي پيش آزمون و پس آزمون ميانگينها استفاده شد.
يافته ها: با استفاده از آزمون پارامتري t، بين ميانگين نمرات گروه کنترل و آزمايش در پيش آزمون ) تفاوت معناداري مشاهده نشد. اما همين آزمون نشان داد که ميانگين?حافظه (926/p=0) نمرات دو گروه کنترل و آزمايش در پس آزمون حافظه (305/ t=-3و 006/0>) تفاوت?p معنادار دارد و عملکرد گروه آزمايشي بهتر بوده است. آزمون پارامتري t در گروه آزمايش نشان داد بين ميانگين نمرات پيش آزمون و پس آزمون حافظه تفاوت معنادار وجود دارد (836/ t=-9و 0001/0>). در حالي که با استفاده از همين آزمون، بين?p ميانگين نمرات پيش آزمون و پس آزمون حافظه در گروه کنترل تفاوت معناداري مشاهده نشد.(p=140/0)
نتيجه گيري: با استناد به داده هاي به دست آمده از اين تحقيق مي توان نتيجه گرفت که با اجراي فعاليتهاي موسيقايي، حافظه کوتاه مدت دانش آموزان کم توان ذهني بهبود مي يابد.

 نسخه قابل چاپ