بانک مقالات رشته کودکان استثنایی

هدف: هدف پژوهش حاضر ارزيابي سن بينايي - حركتي در كودكان با نارساييهاي ويژه يادگيري است و اينكه آيا اين كودكان به لحاظ عملكردهاي بينايي - حركتي متناسب با سن تقويمي خود عمل مي كنند.
روش: پژوهش از نوع كاربردي و روش آن زمينه يابي است. جامعه آماري اين پژوهش دانش آموزان مقطع ابتدايي هستند كه در ارديبهشت ماه سال 1385 به مركز نارساييهاي ويژه يادگيري - تهران مراجعه كردند. نمونه آماري برابر جامعه آماري و 58 كودك با نارساييهاي ويژه يادگيري هستند. براي جمع آوري داده ها از آزمون مهارتهاي بينايي - حركتي (TVMS-R) استفاده شده است. مقايسه سن بينايي - حركتي نمونه هاي آماري با سن تقويمي آنها با آزمون t يك جامعه اي صورت گرفته است.
يافته ها: در تمام پايه هاي تحصيلي (از اول تا پنجم) اختلاف معنادار آماري بين ميانگين سن بينايي - حركتي و سن تقويمي اين كودكان ديده شد.
نتيجه گيري: سن بينايي - حركتي كودكان با اختلال ويژه يادگيري در مقطع ابتدايي پايين تر از سن تقويمي آنها و در پايه هاي بالاتر، اين فاصله بيشتر بوده است.

 نسخه قابل چاپ