بانک مقالات رشته کودکان استثنایی

هدف: در پژوهش حاضر به بررسي تاثير آموزش کارکردهاي اجرايي در چهار عامل سازمان دهي، برنامه ريزي، حافظه فعال و بازداري پاسخ بر بهبود عملکرد خواندن و رياضيات دانش آموزان با اختلال يادگيري ويژه پرداخته شده است.
روش: با توجه به ماهيت موضوع از روش نيمه تجربي و طرحهاي بلوکي تصادفي ساده با پيش آزمون - پس آزمون و مرحله پيگيري استفاده شد. جامعه آماري پژوهش حاضر شامل دانش آموزان دختر و پسر پايه چهارم دبستان با اختلال خواندن و اختلال رياضيات شهر اصفهان به تعداد 209 نفر بوده است. با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي ساده 90 دانش آموز به شکل تصادفي انتخاب و در دو گروه آزمايش و کنترل به شکل تصادفي قرار گرفتند. در مرحله پيش آزمون از آزمونهاي حافظه فعال کورنولدي و آزمون عصب شناختي کوليج براي اندازه گيري کارکردهاي اجرايي و از آزمونهاي رياضيات کي - مت و آزمون تشخيص سطح خواندن به ترتيب براي اندازه گيري عملکرد رياضيات و خواندن استفاده شد. آموزش کارکردهاي اجرايي به شکل گروهي و براي هر کارکرد در هر بلوک ده ساعت آموزش اعمال شد. تمرکز اصلي آموزش بر فعاليتهايي بود که موجب تحريک و تقويت پيوندهاي عصب شناختي کودک مي شد. پس از آموزش، پس آزمون و بيست و پنج روز بعد مرحله پيگيري به اجرا درآمد. از روش تحليل واريانس چندمتغيره آميخته همراه با اندازه گيري مکرر براي آزمون فرضيه ها استفاده شد.
يافته ها: نتايج آزمون تحليل واريانس چندمتغيره نشان داد که بين کارکردهاي اجرايي در دو گروه دانش آموزان با اختلال خواندن و اختلال رياضيات به تفکيک جنسيت تفاوت معنادار آماري وجود دارد . همچنين تاثير آموزش کارکردهاي اجرايي بر بهبود عملکرد خواندن و عملکرد رياضيات به لحاظ آماري معنادار است (p<0.01).
نتيجه گيري: آموزش و توجه به تقويت کارکردهاي اجرايي به مثابه کارکردهايي با زيربناي عصب شناختي مي تواند به صورت رويکردي نوين در درمان اختلالهاي يادگيري ويژه، مطرح شود.

 نسخه قابل چاپ