بانک مقالات رشته کودکان استثنایی

هدف: اين پژوهش به منظور برآورد پايايي و روايي نشانگر بهزيستي شخصي - مقياس نارساييهاي شناختي کامينز و لاو در کودکان کم توان ذهني اجرا شده است. روش: در اين مطالعه مجموعا 356 نفر از کودکان کم توان ذهني در دو شهر تهران و همدان براي در نظر گرفتن دو نمونه نسبتا برخوردار در شمال شهر تهران و يک نمونه در خارج از مرکز کشور به عنوان نمونه کمتر برخوردار انتخاب شدند که از اين تعداد 200 نفر در شمال شهر تهران مناطق (1، 2، 3) با روش نمونه گيري تصادفي نظام دار و 156 نفر در شهر همدان با روش سرشماري مورد آزمون قرارگرفتند. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از ضريب آلفاي کرونباخ براي حصول پايايي مقياس و رگرسيون چند متغيره خطي براي دست يابي به روايي مقياس تحليل شدند. يافته ها: نتايج نشان داده است که نشانگر بهزيستي شخصي - مقياس ناتوانيهاي شناختي در کودکان کم توان ذهني داراي پايايي و روايي مطلوبي مي باشد و اين نشانگر با ضريب آلفاي کرونباخ 0.789 پايا بوده و همچنين در بررسي روايي 78.5% از پراکنش رضايت کلي از زندگي توسط حيطه هاي اين نشانگر تبيين مي شود. بر پايه توصيه سازنده مقياس، توانايي پيش بيني واريانس رضايت کلي از زندگي توسط حيطه هاي 7 گانه در تحليل رگرسيون حاکي از روايي آن است. نتيجه گيري: نشانگر بهزيستي شخصي - مقياس ناتوانيهاي شناختي براي اندازه گيري بهزيستي شخصي در جامعه کودکان کم توان ذهني کارايي مناسبي دارد و پيشنهاد مي شود که کارشناسان مربوطه و مشاوران محترم در زمينه کودکان استثنايي از اين نشانگر در برآورد بهزيستي شخصي کودکان کم توان ذهني استفاده کنند.

 نسخه قابل چاپ