پاسخ به:بانک مقالات حقوق
یک شنبه 24 اردیبهشت 1391 2:28 PM
| 2 : مقالات و بررسيها بهار و تابستان 1383; 37(دفتر 75 (3)):29-60. |
| مباني فقهي غنا و موسيقي از ديدگاه قرآن كريم |
| حيدري محمدجواد* |
| * گروه فقه و مباني حقوق اسلامي دانشگاه قم |
|
لفظ (غنا) در آيات قرآن استفاده نشده و امرو نهي خاصي صريحا بدان تعلق نگرفته است بلكه تمسك كنندگان به آيات، آنها را به واسطه دلايل خارجي همچون احاديث وارده، دليل بر حرمت گرفته اند. در اين آيات الفاظي نظير «قول زور» و «باطل» و «لهو الحديث» آمده است، كه برخي آنها را «غنا» معنا كرده اند. در باب غنا و موسيقي، آيات و احاديثي دال بر حرمت و حليت وجود دارند كه هيچ يك توانايي اثبات حكم مطلق غنا را نداشته و وافي به مقصود قايلان به حرمت مطلق يا حليت مطلق نيست. نتيجه اين بررسي كوتاه چنين است كه غناي شهواني و فسادانگيز حرام و غير آن حلال و مباح است، از اين رو معناي غناي حرام در آواز لهوي و مفسده انگيز متعين مي گردد. |
| كليد واژه: |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
