پاسخ به:بانک مقالات حقوق
یک شنبه 24 اردیبهشت 1391 1:57 PM
| 13 : مقالات و بررسيها پاييز و زمستان 1383; 37(دفتر 76 (3) فقه):273-287. |
| شيوه هاي احراز وثاقت متن قرآن از ديدگاه دانشمندان مسلمان |
| نجارزادگان فتح اله* |
| * گروه معارف دانشگاه تهران |
|
احراز وثاقت هر متني اعم ازآسماني و غير آسماني، شرط نخست براي اعتبار فهم مخاطب است. اين احراز در گرو عناصري متعدد از جمله حصول اطمينان به بقاي متن بدون كاهش و افزايش يا تغيير و تبديل در اجزاي آن است. وثاقت متن قرآن در مقام بقا، با سه شيوه «ابطال تغيير در متن»،«تدارك تغيير متن» و «تفكيك در اجزاي متن» احراز شده است. شيوه نخست با دو اهرم ايجابي در اثبات تحريف ناپذيري قرآن و سلبي در ابطال ادله تحريف، شكل گرفته و نظريه رايج ميان فريقين به شمار مي آيد. شيوه دوم «حجيه بين الدفتين» را پيشنهاد مي كند كه در آن، احتمال تحريف متن موجود، با دستور معصومان (ع) براي رجوع به همين قرآن، تدارك مي شود. در نظريه سوم وثاقت هر بخشي از قرآن به طور جداگانه و براساس نياز مستنبط تحصيل مي شود. شيوه اول و دوم پيشينه كهن دارند. شيوه سوم به طور سربسته در قرن 11 ق مطرح شده و سپس در قرون اخير ميان برخي از دانشمندان بزرگ علم اصول بسط يافته و اركان آن مدلل شده است. احراز وثاقت متن قرآن در ميان شيوه هاي مذكور جز با ابطال احتمال تغيير متن، امكان پذير نيست و دو شيوه ديگر با چالش هاي جدي روبروست. |
| كليد واژه: |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
