بانک مقالات حقوق

اصولاً ورثه مسئوليتي در قبال تعهدات، ديون و ساير الزامات مورث ندارد، زيرا هر كس مسئول ايفاي تعهدات خود در برابر ديگران است و شخصيت انسان كه مي‌تواند در برابر ديگران صاحب‌ حق و تكليف شود، با فوت او از بين مي‌رود. با وجود اين، اگر از مورث مالي به جا بماند و ورثه تركه را قبول كنند، مسئوليت تصفيه تركه بر عهده آنها قرار مي‌گيرد؛ ولي اگر تركه را رد كنند، تصفيه تركه با دادگاه خواهد بود و مسئوليتي متوجه ورثه نمي‌شود. قبول تركه توسط ورثه، كفايت تركه نسبت به ديون است و با اعلام آن، ورثه به طور ضمني، متعهد به اداي ديون متوفي از محل تركه مي‌شوند. اما اگر تركه براي اداي ديون كافي نباشد، وارثي كه آن را قبول كرده، با اثبات اين امر، تكليفي نسبت به اداي دين مازاد بر ميزان تركه نخواهد داشت. با فوت محكوم عليه، اجراي محكوميت‌هاي مدني و مالي و جبران ضرور و زيان حاصل از جرم او تا حدود ارزش ما ترك برعهده وراث قرار مي‌گيرد، اما محكوميت‌هاي كيفري شخصي او، مانند مجازات‌هاي بدني و سالب آزادي و جزاي نقدي، متوجه ورثه نمي‌شود. در دعاوي حقوقي با فوت خوانده، دعوا موقتاً متوقف مي‌شود و پس از تعيين جانشين،‌ مجدداً به جريان مي‌افتد، اما در دعاوي كيفري با فوت متهم، دعوا به كلي ساقط مي‌گردد، مگر اينكه علاوه بر جنبه‌ عمومي داراي جنبه خصوصي نيز باشد كه در اين صورت، پس از تعيين جانشين، همانند دعواي مدني، مورد رسيدگي قرار خواهد گرفت.

 نسخه قابل چاپ