بانک مقالات حقوق

در حقوق اسلام و ايران، زوجين در زندگي زناشويي وظايف معيني نسبت به يكديگر دارند. از اين وظايف تحت عنوان تمكين (اطاعت)، اعم از تمكين عام و خاص بحث مي شود. زوجه غير از اين تكاليف، وظايف ديگري در قبال شوهرش ندارد.
بنابراين، چنانچه زوجه، غير از وظايف زناشويي، به دستور شوهر كاري را انجام دهد، در حالي كه براي آن كار عرفا حق الزحمه اي تعلق گيرد، استحقاق دريافت حق الزحمه آن را دارد، مگر اينكه ثابت شود كه زوجه كارهاي مزبور را مجاني انجام داده است.
تبصره شش قانون اصلاح مقررات مربوطه به طلاق مصوب سال 1371 مواردي را كه زوجه مي تواند براي كارهاي انجام گرفته در خانه، اجرت المثل مطالبه كند تشريح كرده است. برابر تبصره سوم قانون فوق الذكر، شوهر بايد قبل از اجراي صيغه طلاق كليه حقوق زوجه، اعم از مهريه، نفقه، جهيزيه و حق الزحمه را نقدا به وي بپردازد.
اين مقاله، مباني قانوني حق زوجه را، مبني بر دريافت حق الزحمه براي كار در خانه از نظر حقوق اسلام و ايران و طريقي را كه چنين حقي در دادگاه ها مورد اجرا قرار مي گيرد، مورد بررسي قرار داده است.

 نسخه قابل چاپ