بانک مقالات حقوق

نهاد فقهي «بنا عقلا» كه بگونه اي از جلوه هاي منبع (عقل) در فقه اماميه است، مي تواند ثبات و تحول را خصوصا در روزگار «جهاني شدن»، كه آن را «عصر تراكم زمان و فضا» ناميده اند همراه و هماهنگ سازد! و حقوق ديرپاي اسلامي را همچنان زنده و پويا نگهدارد. سوال اصلي اين است كه فقه، با بناهاي عقلايي نو و «مستحدث» چه برخوردي داشته، و چه نظراتي در روايي و «حجيت» آن از سوي فقها ارايه شده است؟ در همين زمينه سه ديدگاه عمده مورد بررسي قرار گرفته، و به اين نتيجه رسيده ايم كه: بنا عقلا در صورت رعايت ظوابط و چار چوب ها، از ظرفيت بسيار چشم گيري در پويايي فقه و پاسخ به نيازهاي زمان برخوردار است.

 نسخه قابل چاپ