پاسخ به:بانک مقالات حقوق
پنج شنبه 14 اردیبهشت 1391 10:06 PM
15 : فصلنامه حقوق- مجله دانشكده حقوق و علوم سياسي بهار 1389; 40(1):255-274. |
مفهوم و مباني قابليت استناد قرارداد |
قبولي درافشان سيدمحمدمهدي* |
* گروه حقوق، دانشگاه فردوسي مشهد |
قابليت استناد قرارداد نهادي حقوقي است كه نويسندگان حقوقي فرانسه جهت تبيين قلمرو قاعده اثر نسبي قرارداد و به عنوان قاعده اي مكمل از آن بهره مي گيرند. اصطلاح مزبور از قدمت زياد برخوردار نيست و هنوز مباني آن مورد بحث و مناقشه است. از آنجا كه قاعده اثر نسبي قرارداد با اقتباس از قانون مدني فرانسه به قانون مدني ايران راه يافته است لذا آشكار شدن مفهوم و مباني قاعده قابليت استناد قرارداد هم به تبيين قاعده اثر نسبي قرارداد كمك مي نمايد و هم چگونگي متاثر شدن اشخاص ثالث از قرارداد را به نمايش مي گذارد. در اين مقاله سعي در تبيين مفهوم قابليت استناد قرارداد و تحليل مباني آن در حقوق ايران و فرانسه نموده ايم. |
كليد واژه: قرارداد، قابليت استناد، اصل، اثر نسبي، شخص ثالث، طرفين، حق عيني، حق ديني، اثر مستقيم، اثر غيرمستقيم |
نسخه قابل چاپ |