بانک مقالات حقوق

فرض رويه قضايي و داوري بين المللي اين است که مقررات موضوعه بين المللي، اعم از قراردادي و عرفي، تا حد زيادي عادلانه و جوانمردانه هستند. اما به دلايلي نظير پيچيدگي روزافزون اختلافات بين المللي و تنوع اوضاع و احوال محيط بر آنها شايد نتوان همواره راه حل ناشي از اعمال دقيق مقررات موضوعه را براي دعاوي مطروحه منصفانه تشخيص داد. بنابراين، درجه اي از انعطاف پذيري در نظام حل و فصل اختلافات بين المللي ضروري مي نمايد و به نظر مي رسد دستيابي به اين مهم بدون استفاده از انصاف ميسر نباشد. انصاف در مفهوم عام، قادر به ايفاي سه نقش تعديل، تکميل و تصحيح حقوق است که اولي در انطباق با «مفهوم خاص انصاف» و دو نقش بعدي در انطباق با «کدخدامنشي» مي باشند. مقاله حاضر تلاش مي کند نقش هاي سه گانه انصاف را در پرتو ابهام زدايي از مفاهيم مربوطه روشن نمايد.

 نسخه قابل چاپ