بانک مقالات حقوق

شرايطي که رعايت آن در مورد شاهد، ضروري است، برخي مربوط به ميزان درک و شعور و قدرت تعقل و تشخيص شاهد است، مانند شرط بلوغ و عقل و برخي به اعتماد به شاهد و اطمينان از صحت گفتار او مي باشد مانند شرط عدالت. احراز عدالت شاهد، مورد اتفاق تمامي فقها است. اما در اين که عدالت، صرف حسن ظاهر است يا اين که عدالت مجرد ترک معاصي است يا اين که عدالت عدم انجام معاصي از روي ملکه است يا ملکه اي نفساني که فرد را به تقوي و مروت وادار مي-کند، بين فقهاء اختلاف است. در جمع بين نظريات مزبور مي توان قايل به «عدالت نفساني حداقلي» شد که اثبات و تحقّق آن مشکل نيست. استمرار و عادت به تقوا و ميانه روي و رفتار بهنجار در اجتماع همان کيفيت آرماني و راسخ در ذهن است که عدالت نفساني حداقلي ناميده مي شود. ملاک اعتبار آن نيز، حال متعارف شاهد است.

 نسخه قابل چاپ