بانک مقالات حقوق

منظور از سبب امري است که داير مدار وجود و عدم مسبب بوده و تصور آن مقدم بر تصور مسبب است. مطابق نظريه ذهني، تعهد جوهر عقد بوده و بنابراين، سبب عقد اراده طرفين است و ديگر امور دخيل در تشکيل عقد، شرط اثرگذاري اين سبب هستند. البته منظور از تعهد، التزام طرفين به مفاد عقد نيست، بلکه منظور رابطه اي شخصي است که منشا آثار ديگر عقد باشد. در مقابل، برابر نظريه عيني در سببيت عقود، موضوع قرارداد، اعم از آن که مال، حق يا وضعيت حقوقي خاص (مانند تسالم در عقد صلح) باشد، سبب عقد بوده و ديگر امور دخيل در انعقاد عقد، شرط اثرگذاري اين سبب هستند. هر يک از اين نظريات مبتني بر دلايلي است که مقايسه آنها با يکديگر مي تواند پذيرش يکي از آنها را در حقوق ايران ممکن سازد. اعمال هر يک از اين نظرات، آثاري در رابطه با تعريف عقد، تعيين طرفين، عنوان و وحدت يا تعدد عقد و اعمال اصل صحت خواهد داشت.

 نسخه قابل چاپ