بانک مقالات جغرافیا

سازند شمشک در شمال روستاهاي غزنوي و فارسيان با مختصات جغرافيايي '26 360 عرض شمالي و '28 550 طول شرقي در مسير جاده شاهرود - آزادشهر به خوبي بيرون زدگي دارد. ضخامت واقعي سازند شمشک در اين ناحيه 1200 متر است که از تناوب ماسه سنگ، شيل، سيلت سنگ همراه با لايه هاي زغال تشکيل شده است. سازند شمشک در اين ناحيه با دگرشيبي فرسايشي روي رسوبات کربناته سازند اليکا و در بالا به طور هم شيب زير ماسه سنگ هاي صورتي رنگ و کرينوئيددار سازند فارسيان قرار دارد. اغلب افق هاي مربوط به سازند شمشک در اين ناحيه حاوي ماکروفسيل هاي گياهي فراوان با حفظ شدگي خوب از قبيل ساقه، برگ و اندام هاي توليدمثلي آنها مي باشد. در اين مطالعه تعداد 25 گونه (12 جنس) از قبيل Baiera gracilis، Baiera muensteroana، Cladophlebis cf. nebbensis، Cladophlebis denticulate، Cladophlebis raciborski، Clathropteris meniscoides، Ctenozamites iranica، Cycadatites sp.، Dictyophyllum sp.، Nilssonia cf. acuminate، Nilssonia feriziensis، Nilssonia tenuinervus، Nilssoniopteris vittata، Otozamites eichwaldi، Peterophyllum bavieri، Podozamaites lanceolatus، Pterophyllum braunianum، Pterophyllum tietzei و Scytophyllum persicum براي اولين بار از ناحيه مورد مطالعه شناسايي و گزارش مي شوند که به راسته هاي Bennetitales، Coniferales، Cycadales، Filicales، Ginkgoales، incertae sides ferns و Peltaspermales تعلق دارند. بر مبناي گونه هاي ماکروفسيل هاي گياهي مذکور زمان ترياس پسين (رتين) - ژوراسيک مياني در ناحيه مورد مطالعه براي سازند شمشک پيشنهاد مي شود. از طرف ديگر، بر مبناي ارزش حرارتي گونه هاي ماکروفسيل گياهي Dictyophyllum، Otozamites، Pterophyllum و Zamites آب و هواي نيمه استوايي و نسبتا مرطوب در زمان ته نشين شدن اين سازند حاکم بوده است.

 نسخه قابل چاپ