پاسخ به:بانک مقالات جغرافیا
جمعه 29 اردیبهشت 1391 7:04 PM
| 3 : تاكسونومي و بيوسيستماتيك (مجله پژوهشي علوم پايه دانشگاه اصفهان) زمستان 1388; 1(1):21-32. |
| جداسازي و شناسايي باکتري هاي نمک دوست نسبي و بررسي اثر تغييرات دما و pH محيط کشت بر رشد آن ها |
| زنجيربند مريم*,كسري كرمانشاهي روحا,گلبانگ ناصر |
| * دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ايران |
|
ميكروارگانيسم هايي را كه قادر به زندگي در زيستگاه هايي با دماي بالا و پايين،pH قليايي و اسيدي، فشار هيدروستاتيك بالا و غلظت بالاي نمك هستند، اصطلاحا اكسترموفيل مي نامند. ميکروارگانيسم هاي نمك دوست يا تحمل کننده نمک گروهي از اكسترموفيل ها هستند كه قادر به رشد در محيط واجد نمك سديم كلرايد هستند و براي زندگي در محيط هاي شور تطابق يافته اند. براي جداسازي باكتري هاي نمك دوست نسبي نمونه گيري از آب خليج فارس و بخش هاي مختلف كارخانه چرم سازي (پوست نمک زده، روده نمک زده و پساب کارخانه) در شهريور ماه انجام شد. نمونه ها در محيط كشت اختصاصي نمك دوست ها غني سازي شد و باكتري ها به روش کشت خطي روي پليت خالص سازي و سپس شناسايي شدند. براي بررسي اثر تغييرات دما بر رشد آن ها، از روش قطره پليت (Drop plate method)، و براي بررسي اثر تغييرات pH بر رشد آن ها، از روش كدورت سنجي و دستگاه قرائت گر الايزا استفاده شد. در اين پژوهش 8 باكتري از كارخانه و 8 سويه از آب خليج فارس جداسازي شد و مطالعات فنوتيپي و بيوتيپي گسترده اي روي اين باكتري ها انجام گرديد. در بررسي رشد كلي باکتري هاي جدا سازي شده بر حسب درجه حرارت محيط کشت، برابر نتايج به دست آمده، درجه حرارت 37 درجه سانتي گراد مناسبترين درجه حرارت، براي باکتري هاي جدا شده از آب خليج فارس است. از طرف ديگر، مناسبترين درجه حرارت براي رشد باکتري هاي جدا شده از کارخانه، 28 درجه سانتي گراد و بهترين درجه pH براي رشد باکتري هاي جدا شده از آب خليج فارس و كارخانه 7.2 بوده است. |
| كليد واژه: باکتري هاي نمك دوست نسبي، قطره پليت، کدورت سنجي، نمک سديم کلرايد |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
