بانک مقالات جغرافیا

تحقيق حاضر با تاکيد بر الگوهاي امنيت و توجه به کاربري فضاهاي مختلف شهر تهران، وضعيت شهروندان را در فضاهاي گوناگون شهر به حسب اولويت امنيتي آنان مورد بررسي قرار مي دهد. امنيت وجودي، امنيت رفاهي، امنيت معنابخش به عنوان سه رکن اساسي امنيت شهروندان برآورد و تفاوت اين ابعاد در مناطق مختلف شهر تهران مورد مقايسه قرار گرفته است.در اين تحقيق از روش پيمايش استفاده شده است که طي آن با 848 نفر از ساکنان مناطق مختلف تهران مصاحبه گرديده و براي تحليل داده ها از آزمون F استفاده شده است.
يافته ها نشان مي دهند که ميزان امنيت شهروندان تابعي از اولويت امنيتي آنان در مناطق مختلف شهر تهران مي باشد. چنانکه مناطق کسب و کار، بخش عمده فروشي و صنايع سنگين و سبک توليدي، نيازمند امنيت وجودي بيشتر هستند، که به استناد الگوهاي پوزيتيويستي قابل اجرا مي باشد. در حالي که مناطق مسکوني، چه مناطق مرفه نشين و چه مناطق مسکوني حومه و فقير نشين، بيشتر بر امنيت رفاهي تاکيد دارند، که به پشتيباني الگوهاي سازه انگاران فراهم مي گردد و مراکز فرهنگي و هنري، پارک ها و تفرجگاه ها، دانشگاه ها و مراکز آموزشي بيشتر بر امنيت معنابخش نظر داشته اند، که ابزارهاي اجرايي آن در الگوهاي پست پوزيتيويست وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ