پاسخ به:بانک مقالات جغرافیا
چهارشنبه 20 اردیبهشت 1391 1:46 PM
1 : مدرس علوم انساني پاييز 1379; 4(3 (پياپي 16)):1-16. |
عرفان مسيحي در آلمان (قرن سيزده و چهارده ميلادي) |
بهجت حميده* |
* دانشگاه تهران |
عرفان مسيحي آلماني، جنبشي درون گرا و مذهبي است که در دوران گوتيک از قرن دوازدهم تا قرن پانزدهم، به ويژه در زمان شکوفايي آن يعني قرن سيزدهم و چهاردهم شکل گرفته است. اين بينش ديني، همان طور که از نامش پيدا است، در سرزمينهاي آلماني زبان به وجود آمد و آثار مدون آن به زبان آلماني است. فروپاشيدن فرهنگ شهسواري درباري از سويي و پديده هايي مانند بلاياي طبيعي از سوي ديگر، زمينه مساعدي براي انسجام عرفان مسيحي آلماني گرديد. تحول اجتماعي مورد بحث، براساس علوم ديني قديسين مسيحي و حکمت مَدرسي و عرفان نوافلاطوني پايه ريزي شد و قواعد فرقه دومينيکي به آن تکامل بخشيد. جنبش مذکور نخست در ميان زنان و مردان روحاني و به خصوص در ديرها رواج داشت؛ اما به تدريج روحانيون خارج از ديرها و افراد غير روحاني را هم در بر گرفت. در اين راستا، عرفان زنان، عرفاني احساسي و تجربي، و عرفان مردان، عرفان نظري و شُهودي است. از جمله زنان عارف مي توان به مشتهيلد فُن ماگدِبورگ و هيلدِگارد فُن بينگِن اشاره کرد. مَيستِر اِکهارت نامي ترين عارف مرد اين جنبش است که شاگرداني مانند سُويزه و تاولِر از مکتب درس او استفاده کرده اند. |
كليد واژه: |
![]() |
نسخه قابل چاپ |