بانک مقالات جغرافیا

در اين مقاله با استفاده از شاخص Z نرمال، داده هاي بارش ساليانه و فصلي ايستگاههاي سطح استان ايلام طي دوره آماري 1350-1379 تجزيه و تحليل و ويژگي عمومي رخداد خشكساليها، از قبيل فراواني، شدت و دوره تداوم مشخص شده است. نتايج اين بررسي نشان مي دهد كه در طي اين دوره آماري مورد مطالعه، در مناطق مختلف استان امكان وقوع خشكساليهاي ساليانه و فصلي بسيار زياد بوده است. از نظر شدت خشكسالي ساليانه، خشكساليهاي متوسط و از لحاظ دوره هاي تداوم، دوره هاي يك ساله بيشترين فراواني راداشته اند. به نظر مي رسد كه از ميان فصول، شدت خشكساليهاي فصل بهار در اكثر ايستگاهها بيشتر از فصول ديگر سال بوده است.
مقايسه توزيع بارشهاي فصلي و ميزان عملكرد گندم ديم در خشكساليهاي متوالي سالهاي زراعي 77-78و78-79 حاكي از آن است كه توزيع نامناسب بارش در طول فصول سال و همچنين كاهش بارش ساليانه، موجب كاهش شديد عملكرد گندم ديم شده است، به طوري كه كاهش عملكرد گندم در سالهاي مذكور نسبت به ترسالي 76-77 به ترتيب 68.9 و 69.4 درصد و همچنين نسبت به ميانگين دوره به ترتيب 49.2و50.2 درصد بوده است. مقدار همبستگي بين توزيع بارشهاي فصلي (متغير مستقل) و ميزان عملكرد (متغير وابسته) در طول دوره مورد مطالعه نشان مي دهد كه در ايستگاههاي نواحي گرمسيري استان، بيشترين همبستگي به ترتيب به فصول پاييز و زمستان و در مناطق سردسير به فصول بهار و پاييز مربوط بوده است.

 نسخه قابل چاپ