بانک مقالات جغرافیا

هدف از انجام اين تحقيق، بررسي روند تغييرات بارندگي هاي فصلي و سالانه چند ايستگاه منتخب در حوزه مرکزي ايران با استفاده از روش هاي ناپارامتري مي باشد. دو آزمون من- کندال و Sen’s Estimator Slope که جزو متداول ترين روش هاي ناپارامتري به شمار مي روند جهت تحليل روند داده هاي بارندگي در مقياس هاي فصلي و سالانه به کار گرفته شدند. 48 ايستگاه باران سنجي واقع درحوزه مرکزي ايران که در بازه زماني 1350 الي 1379 داراي آمار بودند انتخاب و دو آزمون فوق برروي داده هاي آنها اعمال گرديد و نتايج حاصل از اين دو روش با هم مورد مقايسه قرار گرفتند. نتايج نشان داد که کارآيي دو روش فوق در تحليل روند بارندگي هاي فصلي و سالانه در بيشتر موارد شبيه هم است و کارآيي روش Sen’s Estimator Slope در تحليل مشاهداتي که در آنها تعداد داده هاي صفر (عدم وجود بارندگي) زياد است بهتر از آزمون من- کندال مي باشد. نتايج بدست آمده از اين تحقيق نشان دهنده وجود روند کاهشي و معني دار توسط هر دو آزمون بكارگرفته شده در برخي از سري هاي زماني مورد مطالعه بود ولي هيچ روند افزايشي و معني داري بصورت توام توسط دو آزمون بكار گرفته شده مورد تاييد قرار نگرفت. با توجه به ناکافي بودن تعداد سري هاي داراي روند معني دار نسبت به سري هاي فاقد روند، نمي توان روند خاصي را بر بارندگي هاي فصلي و سالانه منطقه مورد مطالعه نسبت داد.

 نسخه قابل چاپ