بانک مقالات جغرافیا

پژوهش حاضر به بررسي مسيريابي رقومي سيكلون هاي خاورميانه پرداخته است. مناطق سيكلون زايي و مسيرهاي حركتي آنها را مي توان به وسيله الگوريتم هاي مرتبط تعيين ساخت. در اين تحقيق از داده هاي دوباره تحليل شده NCEP، با تفكيك زماني 24) ساعته)، و تفكيك مكاني 2.5×2.5 درجه، براي دوره سرد (ماه هاي دسامبر، ژانويه، فوريه و مارس) سال هاي 1993-94 تا 2003-03 استفاده شده است. محدوده مورد مطالعه، عرض هاي 10 تا 45 درجه شمالي و طول صفر تا 65 درجه شرقي را شامل مي شود. به منظور مكان يابي نقاط، از الگوريتم نوشته شده در زبان C⁺⁺، و براي ترسيم مسيرها از نرم افزار ArcGIS استفاده شد. طبق نتايج به دست آمده، پنج مسير اصلي شناسايي شد. در ماه هاي مورد بررسي بيشترين فراواني ورود سيكلون ها از جانب غرب و شمال غرب صورت مي گيرد. هر ماه اقليم شناسي خاص خود را ارايه مي دهد. در ماه ژانويه، مسيرها به ميل حركت در طول بخش شمالي مديترانه دارند. در ماه مارس، كم فشارهاي اطلس به شدت افزايش مي يابند. بيشتر سيكلون ها تداوم 3-2 روزه دارند. تاثير عامل ناهمواري در تشكيل نواحي سيكلون زايي به مراتب بيشتر از هدايت مسيرهاست. سيكلون ها از سه مسير اصلي و سه مسير فرعي وارد ايران مي شدند. مهمترين مسير، غرب مركزي، از غرب كشور با منشا قبرس است. فراواني وقوع سيكلون ها در دهه مورد مطالعه، داراي روندي افزايش است.

 نسخه قابل چاپ