بانک مقالات جغرافیا

تپه هاي برخاني در مناطقي مشاهده مي شوند كه قابليت دسترسي باد به ماسه كم است و مسير باد غالب در اكثر طول سال تقريبا ثابت است. يكي از رايج ترين چشم اندازهاي بادي منطقه جنوبي كوير حاج علي قلي، تپه هاي برخاني هستند. در اين پژوهش، تلاش شده است تا ويژگي هاي شكل شناسي برخان هاي مطالعاتي با استفاده از روش هاي مدل سازي رياضي و آماري شكل آنها تشريح گردد. نتايج حاصل از اين روش در بررسي شكل برخان و شناسايي نحوه رفتار آن اهميت بسيار دارد. مدل سازي رياضي شكل برخان ها از طريق شبيه سازي آنها در دستگاه مختصات و با استفاده از معادلات غيرخطي سهمي صورت گرفته، كه در مجموع براي سهمي دامنه رو به باد برخان يك معادله و براي سهمي دامنه باد پناه معادله اي ديگر محاسبه گرديده است. با استفاده از روش مدل سازي آماري، نوع و شدت روابط بين مولفه هاي رياضي و مورفولوژي برخان تعيين شده است كه حاكي از تبعيت روابط موجود از رابطه تواني با حداكثر ضريب تبيين و كمترين ميزان خطاي برآورد نسبت به ديگر روابط است. تلفيق دو روش مذكور شالوده اي بنيادي براي شبيه سازي برخان در محيط هاي مجازي و آزمايشگاهي است و يكي از مهم ترين نتايج اين پژوهش تبديل دو روش مدل سازي رياضي و آماري مورفولوژي برخان به يكديگر است. فاصله كانوني از پارامترهاي مهم سهمي هاي برخان است، كه حالت هاي مختلف برخان ها را نسبت به يكديگر بيان مي كند. اگر فاصله كانوني برخان كاهش يابد، دهانه آن تنگ تر مي شود و حالت واگرايي بازوهاي برخان نيز كاهش مي يابد. برخان هايي كه فاصله كانوني بيشتري دارند، داراي پهناي عريض تر، ابعاد وسيع تر و حجم بيشتري هستند.

 نسخه قابل چاپ