بانک مقالات جغرافیا

لندفرم ها و فرايندهاي ژئومورفولوژي از مهم ترين عوامل تاثيرگذار در حجم، پراکندگي و کيفيت مصالح ساختماني، به ويژه سنگ دانه ها هستند. حوضه مورد مطالعه در شمال شهرستان خرم آباد و بخشي از واحد ساختماني زاگرس چين خورده به شمار مي رود. هدف اين پژوهش، بررسي نقش اشکال و فرايندهاي ژئومورفولوژي در مکان يابي و کيفيت سنگ دانه ها در حوضه خرم آباد است. براي دست يابي به اين هدف، نخست لندفرم ها و فرايندهاي ژئومورفولوژي بر اساس تصاوير ماهواره اي کويک برد و مطالعات ميداني منطقه شناسايي شد. لندفرم هايي مانند واريزه ها، مخروط افکنه هاي جديد و قديم، بسترهاي رودخانه اي جديد و قديم مقادير زيادي مواد هوازده و خردشده دارند که مي توانند به عنوان مصالح ساختماني استفاده شوند. براي بررسي کيفيت و مقاومت سنگ دانه ها، سه آزمايش مقاومت به سايش، مقاومت فشاري تک محوري و ارزش ضربه اي انجام شد. آزمايش سايش لس آنجلس براي دو نمونه 30 کيلويي از بستر قديم و جديد رودخانه خرم آباد انجام شد. براي بررسي مقاومت فشاري سنگ دانه ها، آزمايش مقاومت فشاري تک محوري به روش (ASTM: D2938) در واريزه ها، مخروط افکنه هاي جديد و قديم انجام شد. براي انجام آزمايش ارزش ضربه اي، 10 نمونه از سنگ دانه ها در لندفرم هاي واريزه، بسترهاي رودخانه اي جديد و قديمي، مخروط افکنه هاي جديد و قديمي، برداشت و بر اساس استاندارد BS-812 و با استفاده از الک شماره 8، ميانگين ارزش ضربه اي در هر لندفرم به دست آمد. نتايج نشان مي دهد که واريزه ها، مخروط افکنه هاي قديم و جديد و بستر هاي رودخانه اي جديد و قديم، مصالح ساختماني با مقاومت مناسبي دارند. با وجود اين، مقاومت سنگ دانه ها در واريزه ها نسبت به ديگر لندفرم ها بالاتر است. همچنين مخروط افکنه هاي قديمي با توجه به تاثير فرايند هوازدگي، مقاومت کمتري نسبت به مخروط افکنه هاي جديد دارند.

 نسخه قابل چاپ