پاسخ به:بانک مقالات جغرافیا
چهارشنبه 6 اردیبهشت 1391 11:12 AM
4 : پژوهشهاي جغرافياي انساني (پژوهش هاي جغرافيايي) تابستان 1389; 42(72):47-61. |
تحليلي بر نقش پارک هاي شهري در ارتقاي کيفيت زندگي شهري با استفاده از الگوي Seeking-Escaping نمونه موردي: پارک هاي شهري تبريز |
قرباني رسول,تيموري راضيه* |
* دانشگاه زنجان |
کوشش هاي جهاني براي حفظ محيط طبيعي عمدتا به زيست بوم ها يا اکوسيستم هاي نسبتا بکر و داراي تنوع زيستي و حفاظت گونه هاي جانوري و گياهي منحصر به فرد توجه داشته است؛ ليکن نزديکي طبيعت به محل کار و زندگي انسان ها، فضاهاي سبز کوچک داخل شهرها و نيز فوايد آنها براي مردم در اين ميان کمتر مورد توجه قرار گرفته اند. فضاهاي سبز از يک سو موجب بهبود وضعيت زيست محيطي شهرها مي شود، و از سوي ديگر شرايط مناسبي را براي گذران اوقات فراغت شهروندان فراهم مي سازد. هدف اصلي اين مقاله بررسي تاثيرات رواني – اجتماعي پارک هاي شهري در بهبود کيفيت زندگي شهروندان از طريق بررسي عوامل جاذبه پارک ها، در پوشش دادن عوامل دافعه اي محل سکونت آنان با استفاده از الگوي Seeking-Escaping است. يافته هاي تحقيق، بيانگر آن است که شهروندان تبريزي بيشتر به منظور دسترسي به هواي سالم، تفريح خانوادگي، کسب نشاط و دوري از آلودگي ها و تنگي محيط مسکوني، پياده روي، رفع خستگي، و گريز از يکنواختي زندگي به پارک هاي شهري روي مي آورند. |
كليد واژه: پارک شهري، الگوي Seeking-Escaping، عوامل جاذبه و دافعه، کيفيت زندگي، شهر تبريز |
نسخه قابل چاپ |