بانک مقالات جغرافیا

ايستگاه هاي آتش نشاني از جمله مراكز مهم و حياتي خدمات رساني در شهرها هستند كه نقش مهمي در تامين ايمني و آسايش شهروندان و توسعه شهرها دارند. بديهي است خدمات رساني به موقع ايستگاه هاي آتش نشان بيش از هر چيز مستلزم استقرار آنها در مكان هاي مناسب است كه بتوانند در اسرع وقت و بدون مواجه شدن با موانع و محدوديت هاي محيط شهري از يك سو و با ايجاد كمترين آثار منفي بر زندگي ساكنان شهر از سوي ديگر، به محل حادثه برسند و اقدامات امداد را به انجام برسانند. عوامل متعددي در مكان يابي تجهيزات شهري دخالت دارند كه تحليل همه جانبه آنها به وسيله روش هاي سنتي مكان يابي به دليل حجم زياد داده ها امكان پذير نيست. از طرفي، عدم توجه به اين عوامل در مكان يابي تجهيزات شهري موجب هدر رفتن سهم عمده اي از منابع مادي و از دست دادن حجم زيادي از انرژي و نيروي كار انساني در شهرها گرديده است. لذا استفاده از ابزار تحليل گر توانمندي چون GIS كه بتواند با حجم وسيعي از داده ها كار كند، ضروري است. ايستگاه هاي موجود در قسمت جنوبي منطقه واقع شده اند و شمال و مركز منطقه در خارج از سطح پوشش آنها قرار مي گيرند. همچنين از لحاظ موقعيت مكاني داراي ضعف هاي مهمي مانند واقع شدن در معابر يك طرفه، پوشش ندادن كل منطقه و جز اينها هستند. در اين پژوهش به كمك تلفيق مدل تحليل سلسله مراتبي و منطق ارزش گذاري لايه ها درGIS ، مدلي براي مكان يابي ايستگاه هاي آتش نشاني ارايه مي شود. اين مدل بر روي منطقه مركزي تهران كه از آن به عنوان قلب تهران ياد مي شود، پياده شده است. در نهايت سايت هايي به منظور احداث ايستگاه هاي آتش نشاني پيشنهاد شده اند كه با كمك ايستگاه هاي موجود قادر خواهند بود كل منطقه را تحت پوشش قرار دهند.

 نسخه قابل چاپ