بانک مقالات جغرافیا

كارآفريني از فعاليت هايي است كه مي تواند به نوعي برطرف كننده بسياري از چالش هاي عمده بزرگ (همچون بيکاري، درآمد پايين، عدم تنوع اقتصادي و جز آن) در مناطق روستايي باشد و در ساير جنبه هاي زندگي انساني روستاييان نيز تاثير مثبت نهد. به همين علت اقتصاددانان و صاحب نظران معتقدند كه كارآفرينان از عوامل اصلي و راهبردي توسعه اقتصادي اند که با استفاده از تجربيات روش هاي كهنه و حذف ناكارآمدي هاي آنها و جايگزيني شيوه هاي كارآمد و نو، به نظام اقتصادي پويايي و حيات مي بخشند. بنابراين مي توان به اين نتيجه دست يافت كه كارآفريني روستايي راهكاري جديد در نظريه هاي توسعه براي توانمندسازي و ظرفيت سازي در مناطق روستايي با هدف كاهش شكاف شهر - روستا، ايجاد برابري اقتصادي، اجتماعي، محيطي و نهادي است و ابزاري مهم در رسيدن به توسعه پايدار به شمار مي آيد. با اين حال توسعه کارآفريني در مناطق روستايي به انتخاب بهترين مکان براي استقرار فعاليت هاي مرتبط با کارآفريني وابسته است. اگرچه برنامه ريزان روش هاي متفاوتي را براي اولويت بندي مکان ها مورد استفاده قرار داده اند، اما به نظر مي رسد که تکنيک رتبه بندي بر اساس تحليل هاي تصميم گيري چندمتغيره، از مفيدترين روش ها در جهت اولويت بندي مکان هاست. لذا در اين مطالعه از تکنيک پرومتي براي اولويت بندي توسعه کارآفريني در مناطق روستايي دهستان حومه مركزي شهرستان خدابنده ـ به عنوان جامعه نمونه ـ استفاده شد، که نتايج به دست آمده بر اساس شاخص هاي 10 گانه نشان دهنده اين است که روستاهاي نظرقلي، اقچه قيا و لاچوان به ترتيب رتبه هاي اول تا سوم را به دست آوردند. روش شناسي تحقيق توصيفي - تحليلي است.

 نسخه قابل چاپ