بانک مقالات جغرافیا

تجربه ثابت کرده است که گردشگري همواره دربردارنده تاثيرات اقتصادي و اجتماعي و زيست محيطي است. بدين دليل، سياست توسعه پايدار گردشگري (توريسم)، امروزه رويكردي عمومي است كه دولت ها به آن توجه كرده اند تا گردشگري يا توريسم از لحاظ بوم شناختي در بلندمدت مقبول افتد و از لحاظ مالي خودكفا، و از ديدگاه هاي اجتماعي و اخلاقي نيز براي جوامع محلي مفيد و نويدبخش باشد. بنابراين، گردشگري بايد بخشي از محيط هاي طبيعي و فرهنگي و انساني باشد تا تعادل بين آنها را حفظ كند. در اين پژوهش تاثيرات گردشگري در شهرستان مشکين شهر بررسي مي گردد و راهكارهايي براي توسعه پايدار گردشگري ارايه مي شود تا ضمن افزايش منافع حاصل از آن، بتوان تاثيرات منفي آن را به حداقل كاهش داد. اين پژوهش با توجه به نوع هدف، کاربردي است؛ و از نظر ماهيت و روش، از نوع تحقيقات توصيفي - تحليلي و همبستگي به شمار مي آيد. جامعه آماري پژوهش شامل کارشناسان و متخصصان سازمان ها و ادارات شهرستان مشکين شهر، به تعداد 55 نفر است. بنابراين، به دليل حجم اندك، تمام جامعه آماري به عنوان نمونه انتخاب شدند و نمونه گيري ديگري صورت نگرفت. روش گردآوري داده ها و اطلاعات در اين پژوهش، روش کتابخانه اي و ميداني (پرسشنامه) است. براي تجزيه و تحليل داده ها و آزمون فرضيات پژوهش از تحليل رگرسيون خطي ساده استفاده شده است. نتايج اين پژوهش نشان مي دهد که توسعه گردشگري در شهرستان مشکين شهر آثار نامطلوبي را در محيط زيست به وجود آورده است. همچنين، توسعه گردشگري در توسعه اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي شهرستان مشکين شهر تاثير داشته است. نتايج اين پژوهش مي تواند در سازمان ميراث فرهنگي، گردشگري و صنايع دستي، سازمان حفاظت محيط زيست استان اردبيل و شهرستان مشکين شهر و همچنين شهرداري و فرمانداري اين شهر (استانداري اردبيل) کاربرد داشته باشد.

 نسخه قابل چاپ