بانک مقالات جغرافیا

کيفيت محيط، از عوامل موثر بر حرکات جمعيتي درون شهري محسوب مي شود. در چند دهه اخير پديده تنزل کيفيت محيطي همچون شبحي بر ساختار اقتصادي کهن شهرهاي ايراني سايه افکنده و پايداري درازمدت آن را با خطر مواجه ساخته است. نتيجه اين امر برون راني بوميان از هسته هاي باارزش قديم شهري به سمت مناطق نوساز و مياني است. کاهش عملکردي و فرسودگي کالبدي بيش از پيشِ بافت و کاهش کيفيت آن، از بديهي ترين نتايج حاصل از توالي اين چرخه (مهاجرت بيشتر = کيفيت نازل تر محيطي) است که امروزه گريبانگير شهر قديمي خرم آباد نيز شده است. پژوهش حاضر با هدف بررسي اين چرخه و ناپايداري شهري در بافت قديم شهر خرم آباد صورت گرفته است و پيش فرض اساسي آن اين است که با درک و شناخت ميزان و علل رضايت مندي شهروندان از محيط زندگي شان، مي توان مانع خروج جمعيت از اين محله ها و کاهش جمعيت بافت تاريخي و مرکزي شهرها و ايجاد تعادل فضايي در محله ها و بافت هاي شهري شد. روش جمع آوري داده ها از طريق پرسشنامه و انجام مصاحبه ميداني و حجم نمونه 388 عدد بوده است. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار آماري Spss انجام شده است. فرضيه اين پژوهش، عبارت است از: ميان سطح رضايت شهروندان از کيفيت محيط سکونتي شان و تمايل به مهاجرت درون شهري آنها ارتباط معنا داري وجود دارد. نتايج تحقيق نشان مي دهد که، حدود 60 درصد از جامعه نمونه، تمايل به مهاجرت از بافت دارند. ميزان رضايت مندي ساکنان بافت قديم از محيط سکونتي شان تقريبا در حد متوسط (1<2.6<5) با ميانه نظري 3 ارزيابي شده است. ميزان رضايت مندي از معيار هويت محيطي، نسبتا زياد است. ساکنان از امنيت محله شان و آرامش در آن، اظهار رضايت نسبي داشتند و در مورد ساير معيارها، رضايت مندي کمتر از حد متوسط بوده است. نتايج حاصل از ارتباط کيفيت محيط سکونتي و تمايل به مهاجرت هاي درون شهري، در جهت تاييد نسبي تاثيرپذيري اين گونه حرکات از کيفيت محيط سکونتي است و نشان از عدم ارتباط معنا دار بين دو معيار مهاجرت هاي درون شهري و مالکيت مسکن؛ و برعکس، وجود ارتباط معکوس برخي از معيارها مثل امنيت، هويت محيط شهري، خدمات عمومي و بهداشتي، ويژگي هاي کالبدي با مهاجرت هاي درون شهري دارد. همچنين رابطه خويشاوندي و طايفه اي محكم، موجب تحکيم روابط همسايگي مي گردد و اين خود منجر به کاهش مهاجرت هاي درون شهري مي شود.

 نسخه قابل چاپ