بانک مقالات جغرافیا

مهاجرت هاي روستايي - شهري، از موضوع هاي مهم در مطالعات توسعه شهري - روستايي است. رويکرد معيشتي از جديدترين رويکردها براي بيان اين پديده است. هدف پژوهش حاضر، تحليل آثار مهاجرت هاي فصلي بر سرمايه هاي معيشتي خانوارهاي مهاجر و غيرمهاجر است، به اين منظور، رويکرد معيشتي به عنوان نظريه تحليلي به کار گرفته شده است. در اين رويکرد، دارايي هاي معيشتي خانوارها به پنج دسته، شامل سرمايه هاي طبيعي، فيزيکي، انساني، اجتماعي و مالي تقسيم مي شود که بهبود و بالابردن اين سرمايه ها باعث بهبود معيشت خانوار و توسعه روستايي خواهد شد. محدوده اين مطالعه، شهرستان سروآباد در استان کردستان است. جامعه آماري اين پژوهش تمام خانوارهاي روستايي داراي مهاجر فصلي و غيرمهاجر شهرستان سروآباد است. تعداد خانوارهاي شهرستان 11700 خانوار (جامعه آماري) است که با استفاده از روش کوکران، 324 پرسشنامه به عنوان حجم نمونه تهيه شد. تعداد روستاهاي شهرستان 65 روستا است که 20 درصد روستاها (13 روستا) به صورت تصادفي براي نمونه گيري انتخاب و در هر روستا 24 پرسشنامه با روش انتساب متناسب به صورت تصادفي بين دو گروه توزيع و تکميل شد. يافته هاي تحقيق نشان داد، سرمايه هاي طبيعي و اجتماعي در ميان خانوارهاي غيرمهاجر (کشاورز) بيشتر و در مقابل سرمايه هاي فيزيکي، انساني و مالي در ميان خانوارهاي مهاجر بالاتر است. ميانگين سرمايه کلي نيز در خانوار مهاجر بالاتر از خانوارهاي غيرمهاجر است. در نهايت، مي توان اين گونه بيان کرد که مهاجرت فصلي خانوارهاي روستايي در شهرستان سروآباد اثر مثبتي بر دارايي هاي سرمايه اي خانوارهاي داراي مهاجر فصلي داشته که نتيجه آن بالارفتن دارايي هاي معيشتي خانوار، کاهش فقر و کاهش آسيب پذيري خانوارهاي روستايي بوده است؛ در نتيجه، مهاجرت فصلي نيروي کار روستايي در شهرستان سروآباد به شهرها، به عنوان راهبرد معيشتي خانوارهاي روستايي در حفظ و بالابردن معيشت خانوار و توسعه روستايي موثر است.

 نسخه قابل چاپ