بانک مقالات جغرافیا

بيکاري و کمبود فرصت ‎ها‌ي شغلي از مشکلات اصلي روستاها، به ‎ويژه در بين جوانان روستايي است. کاهش شاغلان بخش کشاورزي اين واقعيت را نشان مي ‌دهد که در آينده، افزايش اشتغال در نواحي روستايي در گرو توسعه‎ بخش‌ هاي صنعت و خدمات است. کارآفريني به‎ عنوان موتور توسعه‎ اقتصادي، مي ‌تواند يکي از راهبردهاي اصلي حل مشکلات روستايي، متنوع سازي اقتصاد و استفاده‎ بهينه از منابع روستاهاي کشور باشد. گردشگري يكي از بزرگ ‎ترين و سريع ‎ترين صنايع در حال رشد است، در نتيجه تقاضاهاي جديد گردشگران و نياز به تنوع محصولات و مقصدهاي گردشگري، زمينه ‎اي براي توسعه‎ كسب ‌و كارها، به ‎ويژه كسب‌ و كارهاي كوچک و متوسط و توسعه‎ كارآفريني فراهم مي ‎آورد. بنابراين، پژوهش حاضر با هدف بررسي آثار گردشگري بر توسعه‎ کارآفريني روستايي انجام شده، اين پژوهش از نوع كاربردي و روش انجام آن تحليلي - تطبيقي است. در جمع ‎آوري داده ‌‌ها از روش ‌هاي كتابخانه ‌اي و ميداني (پرسشنامه) استفاده شده است. جامعه آماري پژوهش جوانان (15-29 سال) و تعداد نمونه ‌ها 123 نفر بوده است. پايايي پرسشنامه‌ از طريق آلفاي كرونباخ (%85) و در روايي آن از ديدگاه ‎هاي صاحب ‌نظران و اساتيد استفاده شده است. تجزيه و تحليل داده ‌ها با استفاده از آزمون يومن ويتني در نرم ‌افزارSPSS  انجام گرفته است. براي بررسي شاخص ‌هاي كارآفريني، ويژگي ‎هاي كارآفريني در بين جوانان روستاي كندوان (گردشگرپذير) با جوانان روستاي اسكندان (روستاي معمولي) واقع در يک دهستان مورد بررسي و مقايسه قرار گرفتند. نتايج حاصل نشان مي ‌دهد جوانان روستاي کندوان نسبت به جوانان روستاي اسکندان از ويژگي ‌هاي کارآفرينانه بالاتري برخوردارند و ‎دليل آن تعاملات فرهنگي در اثر حضور گردشگران و همچنين شكل‌ گيري زيرساخت ‌هاي اوليه و وجود فرصت ‎هاي جديد در اثر گردشگري است.

 نسخه قابل چاپ