بانک مقالات جغرافیا

کاهش خسارتهاي جبران ناپذير بحرانهاي طبيعي در ايران نيازمند فهم صحيح علل و راه حلهاي کاهش آنها مي باشد. در اين ارتباط، امروزه آسيب پذيري به عنوان تعيين کننده اصلي بحران معرفي مي شود و سه ديدگاه زيستي-فيزيکي، ساخت اجتماعي و ترکيبي در مورد آن شکل گرفته است که دلالتها متفاوت آنها بر فهم، تحليل و کاهش آسيب پذيري، بررسي کامل آنها را ضروري مي سازد. بنابراين اين مقاله با روش توصيفي-تحليلي و مطالعه تطبيقي، پاسخ به اين سوال را دنبال مي کند که کدام ديدگاه در فهم و تحليل آسيب پذيري جامعه در برابر مخاطرات طبيعي تبيين کاملي را ارايه مي دهد.
نتايج نشان مي دهد که براي فهم و تحليل آسيب پذيري (در مقياس جامعه) در جايگزيني کامل هر يک از ديدگاههاي زيستي-فيزيکي و ساخت اجتماعي به جاي يکديگر امتيازي وجود ندارد. در مقابل، ديدگاه ترکيبي به عنوان سازشي از دو ديدگاه قبلي و شامل نقاط قوت هر دوي آنها و نيز حاوي پيشرفتهاي نظري و روش شناسي چشمگير در فهم و تحليل آسيب پذيري، تبيين کاملي را از آن ارايه مي دهد.