پاسخ به:بانک مقالات جغرافیا
جمعه 1 اردیبهشت 1391 12:25 PM
: برنامه ريزي و آمايش فضا (مدرس علوم انساني) بهار 1389; 14(1 (پياپي 65)):197-212. |
ارزيابي ميزان کيفيت مجتمع هاي سکونتي با تاکيد بر رويکرد رضايت مندي در محله نواب |
رفيعيان مجتبي*,عسگري زاده زهرا,عسگري زاده محمد |
* گروه شهرسازي، دانشكده هنر، دانشگاه تربيت مدرس، تهران، ايران |
اين مقاله با هدف ضرورت بازنگري و ارزيابي پروژه هاي توسعه شهري به ويژه طرح هاي تامين نيازهاي سکونتي اقشار کم درامد در خصوص ميزان دست يافتن به اهداف مورد مطالعه صورت گرفت. به اين ترتيب محدوده مطالعه شده، يعني سه فاز اجرا شده پروژه نواب انتخاب شده و ميزان کيفيت مجتمع هاي سکونتي نواب با استفاده از رويکرد رضايتمندي ارزيابي گرديد. همچنين وجود يا عدم تاثير برخي از متغيرهاي شخصي و خانوار بر درک ميزان رضايت مندي از سوي ساکنان مختلف سنجش شد. حجم نمونه شامل 270 عدد و جمع آوري داده ها از طريق پر کردن پرسشنامه و يا مصاحبه رودررو و تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از نرم افزار Spss Ver 15انجام شد. بر اساس نتايج به دست آمده، ميزان رضايت مندي ساکنان نواب از واحدهاي سکونتي تقريبا در حد متوسط (1<2.95<05 با ميانه نظري 3) ارزيابي شد. در بين 6 عامل سازنده رضايت مندي از مجتمع هاي سکونتي، ساکنان تنها از امنيت مجتمع اظهار رضايت مندي کردند. روابط همسايگي را در حد متوسط و از ساير عامل ها (تسهيلات مجتمع، بهداشت مجتمع، ديد و منظر، ويژگي هاي کالبدي) اظهار نارضايتي کردند. تسهيلات مجتمع بالاترين و امنيت مجتمع و ديد و منظر کمترين اهميت را از ديد ساکنان داشتند. در بررسي ميزان تاثير متغيرهاي شخصي و خانوار بر رضايتمندي درک شده از سوي ساکنان نتايج نشان داد که هيچ کدام از اين متغيرها تاثيرگذار نبودند. |
كليد واژه: رضايت مندي، رضايت مندي از مجتمع هاي سکونتي، روش تحليل عاملي تاييدي، نواب |
نسخه قابل چاپ |