بانک مقالات جغرافیا

سنجش کارايي مناطق از آنجا ضرورت مي يابد که در شرايط امروز مناطق با کمبود منابع و امکانات رو به رويند. بنابراين، اين منابع بايد به گونه اي تخصيص داده شود که بتوان بيشترين توليدات يا خدمات را از طريق منابع موجود عرضه کرد. در اين مقاله عملکرد و کارايي استان ها از لحاظ توسعه يافتگي به روشي مقايسه اي در سطح کشور ارزيابي شده است. يکي از موثرترين روش هايي که براي اندازه گيري کارايي مي تواند مورد استفاده قرار گيرد، مدل تحليل پوششي داده ها (DEA) است. اين روش با اينکه در اين مورد کاربرد ندارد، روشي توانمند و پيشرو به شمار مي رود و امروزه به منظور ارزيابي و برآورد کارايي جايگاه ويژه اي در زمينه هاي مختلف يافته است. ازاين رو در اين تحقيق، کارايي توسعه يافتگي استان هاي سي گانه کشور با استفاده از اين روش ارزيابي شده است. استفاده از اين روش علاوه بر رتبه بندي استان هاي کشور از نظر کارايي، استان هاي الگو و مختصات هدف خروجي هاي هر استان را نيز ارايه کرده است که در نتيجه ورودي مناسبي جهت برنامه ريزي هاي ميان مدت و بلندمدت ملي به شمار مي آيد. بر اساس يافته هاي تحقيق، ده استان آذربايجان شرقي، اصفهان، تهران، خراسان جنوبي، زنجان، سمنان، قزوين، قم، گيلان و يزد داراي کارايي واحد شده و به عنوان استان هاي داراي عملکرد برتر در کشور از نظر بيشترين توسعه يافتگي با کمترين امکانات (کارايي توسعه يافتگي) معرفي شده اند.

 نسخه قابل چاپ