بانک مقالات جغرافیا

در اين تحقيق، تاثير سردچال ها را بر وقوع بارش هاي شديد در نواحي جنوب غرب و مرکز ايران، بررسي کرده ‏ايم. بدين منظور، نخست پنج مورد از وقوع سردچال را از مرکز پيش بيني سازمان هواشناسي استخراج کرديم و سپس به دليل اختصار، موردي را که داراي بيشترين تاثير در بارش منطقه مورد مطالعه بود (نهم تا سيزدهم آذر 1387)، بررسي و تحليل کرديم. بدين منظور، 21 ايستگاه هواشناسي واقع در جنوب غرب و مرکز ايران را برگزيديم. براي تحليل اين پديده از آمار بارش روزانه ايستگاه هاي واقع در جنوب غرب و مرکز کشور و همچنين نقشه هاي سطح دريا و سطوح 850، 500 و 300 هکتوپاسکال استفاده کرده ايم. پس از بررسي موقعيت جغرافيايي ايستگاه هاي مورد مطالعه، نقشه هاي هوا و داده هاي بارش روزانه ايستگاه هاي سينوپتيک منطقه را به کار گرفتيم، همچنين براي تعيين شدت ناپايداري ها، شاخص هاي ناپايداري Si و Ki را در ايستگاه هاي شيراز و اهواز بررسي کرده‏ايم. آرايش الگوي همديدي و روند آن در نقشه هاي هوا طي يک دوره انتخابي پنج ‏روزه بررسي شده است. نتايج مطالعه نشان مي دهد که عامل اصلي ايجاد بارش هاي شديد در منطقه مورد مطالعه، نفوذ و استقرار سامانه پرفشار سيبري و تشکيل سردچالي وسيع بر روي جنوب درياي خزر و مرکز ايران بوده است. در همين زمان، سامانه هاي ناپايدار غربي در برخورد با اين سردچال، تغيير مسير داده و به ‏سمت عرض هاي پايين تر منتقل شده اند، در‏ نتيجه، سامانه هاي غربي با حرکت از روي آب هاي جنوبي کشور، رطوبت زيادي را کسب کرده و از سمت جنوب غرب به داخل کشور نفوذ کرده اند و در استان هاي جنوب غربي و مرکزي، بارش هاي قابل توجهي را پديد آورده اند.

 نسخه قابل چاپ