بانک مقالات حسابداری و حسابرسی

بحرانهاي بازارهاي مالي در دهه هاي اخير، توجه پژوهش گران را به نوسانات اضافي در اين بازارها جلب كرده است. برخي صاحبنظران، حد قيمت را وسيله اي براي كنترل نوسان هاي بيش از اندازه قيمتها پيشنهاد داده اند و استدلال مي كنند كه حد قيمت با فراهم آوردن زماني براي آرام گرفتن بازار، فرصتي را در اختيار سرمايه گذاران قرار مي دهد تا با ارزيابي دوباره اطلاعات، تصميمات منطقي تري بگيرند. از سوي ديگر، مخالفان ادعا مي كنند كه دامنه نوسان قيمت موجب تسري نوسانها به دوره اي طولاني تر مي شود و به اين ترتيب، فرايند كشف قيمت و نقد شوندگي سهام آسيب مي بيند. اين ديدگاه هاي متفاوت، نشان دهنده نبودن اتفاق نظر در مورد با آثار حد قيمت است. اين پژوهش با استفاده از روش شناسي مطالعه رويدادي، اثربخشي حد قيمت سهام را با استفاده از دو مقطع زماني تغيير حد (از %5 به %2 در سال 1384 و از %2 به %3 در سال 1387) در بورس اوراق بهادار تهران مورد بررسي قرار داده است. يافته ها نشان مي دهد كه تغيير ميزان حد قيمت با تغيير در نوسانهاي قيمت و حجم معاملات، رابطه معكوس دارد. بنابراين مي توان گفت ساختار كنترلي حد قيمت در بورس اوراق بهادار تهران، نتوانسته است به گونه اثربخشي نوسانات قيمت سهام را كاهش دهد. يافته ديگر پژوهش حاكي است كه تغيير حد قيمت با اندازه شركت ارتباط معناداري ندارد.

 نسخه قابل چاپ