بانک مقالات حسابداری و حسابرسی

اين تحقيق به بررسي اثر رشد و اقلام تعهدي اختياري به عنوان معيارهاي سنجش رفتار گزارشگري مديريتي بر عدم تقارن زماني (DT) به عنوان معيار سنجش محافظه کاري مي پردازد. نتايج تحقيق، که بر رابطه منفي بين عدم تقارن زماني سود و تعهدات اختياري دلالت دارد با استفاده از اطلاعات صورتهاي مالي 43 شرکت توليدي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طي دوره زماني 1380تا 1387 و با بهره گيري از روش تجزيه و تحليل رگرسيون خطي چندمتغيره انجام شده است. نتايج تحقيق بيانگر عدم رابطه معناداري بين رشد و عدم تقارن زماني است. با توجه به يافته هاي تحقيق پيشنهاد مي شود براي ارزيابي محافظه کاري در گزارشگري مالي از اقلام تعهدي اختياري استفاده شود. در صورت وجود محافظه کاري، اقلام تعهدي دوره به سمت صفر و سودها به سمت جريان وجوه نقد متمايل مي شود.

 نسخه قابل چاپ