بانک مقالات حسابداری و حسابرسی

در اين پژوهش، نحوه توزيع آماري نسبت هاي مالي و سودمندي روش هاي تبديل داده ها و حذف مشاهده هاي پرت در نزديک نمودن توزيع نسبت هاي مالي به توزيع نرمال، بررسي شده است. داشتن اطلاعاتي در اين زمينه، مي تواند در انتخاب نوع ابزارهاي آماري موثر باشد.
يکي از مشکلات آماري در تجزيه و تحليل نسبت هاي مالي، مساله انتخاب تکنيک هاي آماري با توجه به توزيع نسبت ها است. هنگام به کارگيري نسبت هاي مالي، اغلب توزيع داده ها نرمال فرض شده و از روش هاي پارامتريک استفاده مي شود، اما اطلاعات اندکي در زمينه ويژگي هاي توزيع نسبت هاي مالي وجود دارد.
اين پژوهش با استفاده از آزمون هاي کولموگوروف - اسميرنوف و شپيرو - ويلک به آزمون فرضيه ها براي نمونه پژوهش در دوره زماني 1384-1380 مي پردازد. در اين پژوهش، سه فرضيه اصلي و دوازده فرضيه فرعي طراحي و مورد آزمون قرار گرفت. نمونه آماري شامل 145 شرکت است که از ميان هفت صنعت از بزرگ ترين صنايع بورس اوراق بهادار تهران انتخاب شده است.
يافته هاي تحقيق نشان مي دهد که فرض نرمال بودن براي نسبت هاي مالي قابل قبول و منطقي نيست. حتي، پس از حذف مشاهده هاي پرت و تبديل داده ها نيز نسبت هاي مالي از توزيع نرمال تبعيت نکرده است. البته، حذف مشاهده هاي پرت و تبديل داده ها تاثير بسزايي در کاهش ضريب چولگي و کشيدگي نسبت هاي مالي داشته و توزيع نسبت هاي مالي را به توزيع نرمال نزديک ساخته است.

 نسخه قابل چاپ