بانک مقالات حسابداری و حسابرسی

مقاله حاضر با بهره گيري از مدل هاي متداول در ادبيات موضوعه، به بررسي وجود محافظه کاري در گزارش گري مالي پرداخته است. پژوهش ياد شده، بر روي 194 شرکت پذيرفته شده در بازار بورس اوراق بهادار تهران در بازه زماني 1377 تا 1387 انجام پذيرفت. بدين منظور، از تکنيکهاي آماري تجزيه و تحليل رگرسيون ساده چند متغيره، آزمون آماري مقايسه ميانگينها، آزمون آماري تحليل واريانس يکطرفه، تکنيک آماري کوريسکال - واليس، تکنيک آماري کولموگروف - اسميرنوف و بررسي چولگي توزيع استفاده شده است. نتايج پژوهش بيان گر آن است که در اکثريت موارد، پاسخ نامتقارن ميان سود حسابداري و بازدهي سهام (چه در سطح کليه شرکتها و چه در سطح صنايع مختلف) وجود ندارد. علاوه بر آن، اقلام برآمده از محافظه کاري مديران و حسابداران، يعني اقلام تعهدي غيرعملياتي، با گذشت زمان تغيير قابل ملاحظه اي نداشته است. همچنين، بررسي تفاوت ميزان چولگيهاي جريان وجه نقد عملياتي و توزيع سود نقدي روشن کرد که در سطح کل شرکتها، چولگي جريان وجه نقد عملياتي بيشتر است، در صورتي که در سطح صنايع مختلف، چولگي توزيع سود نقدي افزونتر بود. به علاوه، نتايج حاصل از بررسي تفکيک اختلاف ارزش بازار و ارزش دفتري خالص داراييها نشان ميدهد که محافظه کاري شرطي و غيرشرطي در هر دو سطح پژوهش، اعم از کل شرکتها و صنايع مختلف وجود داشته و روند آن نيز صعودي است.

 نسخه قابل چاپ