بانک مقالات حسابداری و حسابرسی

تحقيق حاضر دو نظريه ي توازي ايستا و سلسله مراتبي را که از نظريه هاي ساختار سرمايه هستند، مورد آزمون قرار مي دهد. بر اساس نظريه توازي ايستا، شرکت ها به دنبال دست يابي به يک ساختار سرمايه (نسبت بدهي) بهينه هستند که ارزش شرکت را حداکثر سازد، در حالي که در نظريه سلسله مراتبي شرکت ها بدون توجه به نسبت بدهي بهينه، ابتدا از محل وجوه داخلي و سپس وجوه خارجي اقدام به تامين مالي مي نمايند. جامعه آماري اين تحقيق، در بر گيرنده کليه شرکت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار است و نمونه مورد بررسي، شامل 248 شرکت از 20 صنعت مختلف است که داده هاي آن ها براي بازه زماني 1381 تا 1388، با استفاده از مدل رگرسيون مقطعي - زماني (پانل ديتا)، مورد آزمون قرار گرفته است. نتايج نشان مي دهد که هيچ يک از دو نظريه ياد شده، با قاطعيت کامل، قادر به توصيف ساختار سرمايه شرکت هاي مورد مطالعه نيستند. با اين حال، شواهد از نظريه توازي ايستا، بيش تر حمايت مي کند. انجام آزمون به تفکيک نوع صنعت، در برخي صنايع، نشان گر تاييد نظريه سلسله مراتبي است و اين موضوع اهميت نوع صنعت را در تعيين رفتار تامين مالي شرکت ها نشان مي دهد.

 نسخه قابل چاپ