بانک مقالات حسابداری و حسابرسی

پس از مقالات بيور (1968)، بال و براون (1968) و فاما، فيشر، جنسن و رل (1969)، روش شناسي رويدادي در امور مالي و حسابداري به نحو گسترده اي استفاده مي شود 9]، 7 و[14 . كانون اين روش در سنجش عملكرد غيرعادي دارايي مالي در حول و حوش رويدادي خاص است. گرچه روش شناسي رويدادي براي آزمون تئوري هاي مالي و در پژوهش هاي تجربي در حسابداري استفاده مي شود، اما كاربرد آن در بازار هاي كوچك سرمايه كه ويژگي شان وجود سهام با قابليت معاملاتي پايين است، با محدوديت هايي همراه است. در بورس هاي كوچك (از جمله بورس اوراق بهادار تهران) داده هاي روزانه قيمت به طور پيوسته براي بسياري از سهام وجود ندارد. اين امر موجب شده تا به کارگيري روش استاندارد پژوهش رويدادي با محدوديت همراه باشد؛ به طوري که نتايج به طور گسترده اي تحت تاثير اين محدوديت قرار مي گيرد. در اين مقاله، ابتدا راه هاي كاهش آثار محدوديت ناشي از حجم پايين معاملات در بورس هاي كوچك، به ويژه روش دادوستد تا دادوستد معرفي مي شود. سپس وضعيت معاملاتي بورس تهران از ابتداي سال 1380 تا خردادماه 1389 تحليل مي گردد. در انتها، نتايج اعمال اين روش در برآورد الگوي بازار، با نتايج کاربرد روش بازده تجميعي براي دادهاي واقعي در دوره مذکور مقايسه مي گردد. نتايج نشان مي دهد قدرت تشريح الگوي بازار تحت روش دادوستد تا دادوستد براي سهام کم گردش و متوسط (که مجموعا بيشتر سهام را تشکيل مي دهد) بالاتر است.

 نسخه قابل چاپ