بانک مقالات حسابداری و حسابرسی

يكي از مشكلات اساسي سيستم هاي حسابداري سنتي، عدم كفايت و ناتواني آن ها در سنجش و ملحوظ نمودن ارزش سرمايه هاي فكري در صورت هاي مالي شركت ها است. امروزه، نقش و اهميت بازده سرمايه هاي فكري به كار گرفته شده در قابليت سود آوري پايدار و مستمر شركت ها بيش از بازده سرمايه هاي مالي به كار گرفته شده است. به دليل اهميت روز افزون سرمايه هاي فكري در فرايند برتري استراتژيك شركت ها، اكثر شركت ها در پي پاسخ گويي به چند سوال اساسي هستند. اولين سوال اين است كه چگونه مي توان ارزش سرمايه هاي فكري را بر آورد يا محاسبه كرد؟ سوال اساسي دوم اين است كه آيا رابطه معناداري ميان ميزان سرمايه هاي فكري محاسبه شده شركت ها و ارزش بازاري سهام آن ها وجود دارد؟ و در نهايت اين كه، جهت محاسبه سرمايه هاي فكري كدام يك از روش هاي سنجش از توان تبيين بالاتري برخوردارند و رابطه بهتري را با ارزش بازاري سهام شركت ها نشان مي دهند؟ جهت پاسخگويي به سوالات مذكور، بر اساس داده هاي 7 ساله شركت هاي بورس اوراق بهادار تهران طي سال هاي 1376 الي 1382، پنج روش سنجش در محاسبه سرمايه هاي فكري مورد آزمون آماري قرار گرفت. نتايج آزمون هاي آماري بيانگر آن است كه در سطح اطمينان 95%، روش هاي پيشنهادي چهارم و پنجم سنجش ارزش سرمايه هاي فكري شركت ها، همبستگي بالا و معناداري را (با مقادير ضريب همبستگي بالاتر از 0.97) با ارزش بازاري سهام شركت ها و صنايع بورس اوراق بهادار تهران نشان داده اند و با توجه به مقادير ضريب تعيين بالاتر نسبت به سه روش اول و دوم و سوم از توان تبيين بهتري برخوردار بوده اند. نتيجه كلي اين تحقيق بيان گر اهميت سرمايه هاي فكري، درك اهميت ارزش آن از سوي سرمايه گذاران و همبستگي بالاي سرمايه هاي فكري با ارزش بازاري سهام شركت هاي بورس اوراق بهادار تهران است.

 نسخه قابل چاپ