بانک مقالات حسابداری و حسابرسی

نتايج پژوهش هاي متعددي مويد کارايي ضعيف بورس اوراق بهادار تهران است. در چينن بازاري، سرمايه گذاران و استفاده کنندگان از اطلاعات برآنند که شرکت هاي برتر را از شرکت هاي غير برتر تميز دهند تا سرمايه گذاري مناسب تري به عمل آورند. يکي از سوالات اساسي اين است که شرکتهاي برتر کدامند و چگونه مي توان آن هاي را تعيين نمود؟ در اين تحقيق بررسي مقايسه اي ميان دو روش معمول رتبه بندي شرکت ها بر اساس شاخص هاي برتري بورس اوراق بهادار تهران و نسبت هاي سودآوري حسابداري (شامل نسبت سود ناخالص، نسبت سود عملياتي، نسبت سود خالص، نسبت بازده جمع دارايي ها و نسبت بازده حقوق صاحبان سهام که به نظر در شاخص هاي بورس ناديده گرفته شده اند) به عمل آمده است. اين تحقيق بر اساس داده هاي پنجاه شرکت برتر طي سه سال 1381، 1382 و 1383 به اجرا درآمده و همبستگي ميان نتايج اين دو نوع رتبه بندي را مورد بررسي مقايسه اي قرار مي دهد. نتايج آزمون تجربي نشان گر آن است  که همبستگي ضعيفي ميان اين دو گروه رتبه بندي به عمل آمده وجود دارد. اين بدان معني است که شرکت هاي برتر منتخب بورس لزوما داراي رتبه هاي بالاتر از حيث نسبت هاي سودآوري نمي باشند. بنابراين آن چه راکه نسبت هاي حسابداري برتر تلقي مي کنند از حيث بورس برتر محسوب نمي شوند. به عبارتي ديگر، نسبت هاي سودآوري شرکت هاي بورس براي پيش بيني و تعيين شرکته هاي برتر از نظر بورس مناسب نمي باشند.

 نسخه قابل چاپ