بانک مقالات حسابداری و حسابرسی

انحراف معيار بازده دارايي، اندازه ريسک آن دارايي محسوب مي شود. اين اندازه ريسک مشتمل بر ريسک هاي مطلوب و نامطلوب مي باشد. آن چه در نظريات مالي در ارتباط با ريسک و اندازه گيري آن مهم است، ريسک هاي نامطلوب و اندازه گيري آنها مي باشند. يکي از روش هاي اندازه گيري اين گونه ريسک ها ارزش در معرض ريسک است. در نظريات جديد مالي از حداقل کردن ارزش در معرض ريسک (و شاخص هاي مشتق شده از آن) پرتفوليو براي تعيين اين مقادير بهينه استفاده مي شود. هدف اصلي تحقيق ارايه روش ارزش در معرض ريسک به عنوان راه حلي مناسب براي اندازه گيري ريسک و تسهيم بهينه سرمايه گذاري بر روي سهام پرتفوليو مي باشد. در اين مقاله ابتدا از روش هاي پارامتريک نظير روش هاي واريانس - کواريانس ساده و بر مبناي واريانس شرطي اتو رگرسيو و واريانس شرطي اتو رگرسيوتعميم يافته، جهت اندازه گيري ارزش در معرض ريسک پرتفوليوي سهام چهار شرکت و هم چنين اوزان بهينه سرمايه گذاري در سهام اين چهار شرکت، در بازار بورس اوراق بهادار تهران استفاده شده است نتايج نشان مي دهد که، سرمايه گذار بهتر است، بيشترين وزن سرمايه گذاري را به سهم سرمايه گذاري بانک ملي و کمترين وزن سرمايه گذاري را به سهم سرمايه گذاري غدير اختصاص دهد.

 نسخه قابل چاپ